"Kişisel Menkıbe'nin Peşinde" // Simyacı (Paulo Coelho) - Kitap Yorumu

Şimdiye kadar okumamakla büyük ayıp etmiş olduğum bir kitap: Simyacı. Beklentim gerçekten çok büyüktü ama bu büyülü kitap, beklentimi de aştı. Aforizmalarla dolu, mistik bir kitap...

 Delikanlının adı Santiago. Okumuş, bilgili, dünyayı gezme tutkusuyla çobanlığa soyunuyor. Endülüs kırlarında okuduğu kitap kafasına yastık, koyunları adeta arkadaşları, dolaşıyor. Sürekli tekrarlayan bir düş görüyor. Düşe göre Mısır piramitlerinde bir hazine bekliyor onu. Bir kral olduğunu söyleyen bilge bir insanla karşılaşıyor ve ondan öylesine etkileniyor ki Kişisel Menkıbe'sini gerçekleştirmek üzere yola çıkıyor.

"Aşk'ı yaratan ve çalışan, dinlenen ve
 güneş ışığı altında hazineler arayan
her kimse için sevilecek birini yaratmış olan El.
 Çünkü böyle olmasaydı insan soyunun,
 hayallerinin hiçbir anlamı olmazdı."

Afrika'ya gidiyor, çölleri aşıyor. Kötülüklerle karşılaşıyor, iyiliklere vesile oluyor. Yaşadığı şeylerden şikayet etmiyor çünkü hepsinin ileriye dair bir işaret olduğuna inanıyor. 

Aşk ile tanışıyor ve onun bu dünyanın yaşamaya değer olması için çok önemli olduğunu öğreniyor. Simyacı ile tanışınca da Eylemler hakkında geniş bir bilgi sahibi oluyor. İmkanların nereye kadar gidebileceğini deneyimleyerek kavrıyor. 

"İnsanların çoğu dünyayı korkutucu bir şey
olarak görüyorlar ve yalnızca bu nedenden dolayı da
dünya gerçekten korkutucu bir şey oluyor.
 O zaman biz yürekler,
giderek daha alçak sesle konuşmaya
 başlıyoruz ama asla susmuyoruz."

Ben bu arayış öyküsünü Aşk ve Evrenin Ruhu felsefeleriyle beraber tasavvufa benzettim. "Evrenin Ruhu Tanrı'da, Tanrı'nın ruhu da insandadır." diyordu ya Simyacı, Mevlana da "Allah insanın ruhuna üflemiştir." diyor.

Kitap oldukça mistik yönlüydü. İnsanın sonsuzluğa, mutluluğa kavuşmasının düşlerine inanmaktan ve yüreğini dinlemekten geçiyor olması, Aşk'ın kuvveti ve tüm insanlığın ortak dili olan Evrenin Dili... Adeta mest oldum. 

Okurken düşündüm de kim bilir yüreğimizi unutmasak, bir nebze olsun dinlesek ve Aşk'a değerini versek nerelere doğru yol alır, sonsuzluğumuzu nerelerde buluruz??..

"Kendi yüreğini dinle.
Yüreğin her şeyi bilir çünkü
Evrenin Ruhu'ndan gelmektedir
ve bir gün oraya geri dönecektir."

Hayalleri ve düşleri olan, Aşk'ı yüreğinde duyabilen her insanın okuması ve kendi arayışına çıkması temennisiyle...

Paulo Coelho da ne büyük bir yazardır ki bu yürek meselesini böylesine etkili bir şekilde sayfalara sığdırabilmiş. Kendisine, bende böyle hisler uyandırdığı için şükranlarımı sunarım.