Eğer Yaşarsam kitabının devamı niteliğinde yazılmış bu romanı uzun süre boyunca bekledim okumak için. İlk kitap Eğer Yaşarsam'ı pek beğenmememe rağmen devamı niteliğinde olduğu için okumayı bir heyecanla beklemiştim. Yazık olmuş...
UYARI: İlk kitabı okumayanlar için spoiler içeriyor olabilir!
Kitabın en sevdiğim -tek sevdiğim- özelliği, ilkinden farklı olarak kitabın Adam tarafından anlatılıyor olması. Hani şu rock'çı Adam...
Adam, Mia'nın uyanmasından sonra değişiyor, oldukça stresli bir yapıya kavuşuyor. Bu arada grubu Shooting Star da oldukça ünleniyor. Mia ise tahmin edildiği üzere, Julliard'a gitmiş, oldukça başarılı, genç bir yetenek... Ve tabii ki ikisinin yolları ayrılmış.
Adam'a cidden çok acıdım. Çocuk sürekli doktorlarda, ilaç kullanıyor. Durumu öylesine kötü ki röportajlarda sorun çıkarıyor. Adeta aksi bir rock'çı oluyor diyebilirim.
Günlerden bir gün Adam New York sokaklarında dertli dertli gezerken karşısına bir afiş çıkıyor: "Genç Yetenek Mia Hall". Tabii durur mu? Hemen gitmesi lazım konsere! Gidiyor da... E, madem bu kadar klişe var, devamı da gelsin: Mia kuliste bir şekilde öğreniyor Adam'ın orada olduğunu. Anlamadığım şu; o
kadar klasik müzik sever insan nasıl olur da yeni çıkışa geçmiş bir rock grubunun solistini tanıyabilir? Hadi ama Gayle, daha kimse 5SOS'un bir üyesini bile tanıyamıyor neredeyse! Neyse, olabilir!!
Gerisi gayet açık, buluşuyor ve eski günleri yad ediyorlar.
kadar klasik müzik sever insan nasıl olur da yeni çıkışa geçmiş bir rock grubunun solistini tanıyabilir? Hadi ama Gayle, daha kimse 5SOS'un bir üyesini bile tanıyamıyor neredeyse! Neyse, olabilir!!
Gerisi gayet açık, buluşuyor ve eski günleri yad ediyorlar.
Gerçekten hiç beğenemediğim bir kitaptı, hiç keyif almadım. Kitaba öyle güzel yorumlar yapılmış ki, ben mi çok duygusuzum acaba, diye düşünmedim değil. Ama yok, olmuyor!! Bazı noktalar saçma gelirken bazen de Gayle Forman'ın her şeyi bir anda çözüme kavuşturup aceleye getirdiğini düşündüm. Bana mantıksız geldi ya da belki de klişe...
Unutmadan, Gayle Forman, aralarda Shooting Star grubunun şarkılarından sözler de paylaştı. Bu biraz hoşuma gitti, inkar edemem.
Beğendiğim sadece iki yönü olan bir roman. Zaten pek de keyif almak için okuduğum bir roman olduğu söylenemez ama yine de ilkinden daha iyisini beklemiştim. En azından o biraz içime işlemişti. Sen Gittiğinde'yi resmen 'bitsin artık bu hikaye', diyerek okudum. Ki bu da pek benlik bir şey değil...
Bu kadar kötü yorumdan sonra size de okuyun diyemem! Ama siz eğer ilk kitabı sevdiyseniz, okuyabilirsiniz... Günah benden gitti!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder